حدیث عيد نوروز

بسم الله الرحمن الرحيم

امام صادق (ع) مي فرمايند: نوروز روزي است كه در عالم ذَرّ خداوند از بندگانش پيمان گرفت كه تنها او را بپرستند و مشرك نشوند و پيرو رسول او ، حجج الهي و اوليائش باشند و اين روز ، روزي است كه نخستين بار خورشيد در آن طلوع كرد و بادها در آن جريان گرفت و زمين اولين شكوفه ي خود را ظاهر كرد، روزي است كه كشتي نوح بر نقطه اي از زمين به نام جوديّ نشست و روزي است كه رسول خدا (ص)، علي (ع) را بر دوش خود بلند كرد تا اينكه بتهاي قريش را از بالاي خانه ي كعبه، به زير افكند و از بين برد و نيز ابراهيم (ع) خليل بت هاي قومش را در اين روز در هم كوبيد، و آن روزي است كه رسول خدا (ص) اصحابش را امر كرد تا با علي بن ابيطالب (ع) به عنوان اميرالمؤمنين بيعت كنند، و آن روزي است كه پيامبر (ص)، علي (ع) را به سرزمين جن فرستاد تا اينكه براي رسول خدا (ص) از آنها بيعت گيرد، و همان روزي است كه براي اميرالمؤمنين، براي مرتبه ي دوم بيعت گرفته شد، و آن روزي است كه علي (ع) بر اهل نهروان پيروز شد و ذالثديه را كشت و آن روزي است كه قائم و واليان امر ما در آن ظهور مي كنند و آن روزي است كه قائم ما بر دجّال پيروز مي گردد و آن را در ميدان كنّاسه ي كوفه به دار مي زند، و هيچ نوروزي نيست مگر اينكه ما اهل بيت، انتظار فرج را در آن داريم، چرا كه نوروز از روز هاي ما و روز هاي شيعيان ما است كه عجم آن را گرامي داشت و شما آن را ضايع كرديد...

اللّهمَ عَجّل لِوَلیکَ الفَرَج